惜秋华（八日飞翼楼登高）

惜秋华（八日飞翼楼登高）原文：

此词一反当时词坛以哀情写春景的风气，以鲜明的色彩，生动的形象，拟人化的手法活灵活现地描绘春色的明媚、美好和春意的热闹，以“恣歌携手”，“醉醺醺、尚寻芳酒”等描绘了狂放的自我形象，从形象到感情(...)
首句“关山客子路”，是向“二兄”说明前方路途遥远、山峦叠嶂、十分艰险，提醒亲人要多加珍重。古时由长安入蜀，必须经过秦岭太白山、青泥岭和大剑山、小剑山之间的一条栈道——剑门关。李白在《蜀道难》一诗中曾清晰描绘了蜀道的艰难：“蜀道之难难于上青天”，虽然剑阁有“天梯石栈相钩连”，却仍旧是“黄鹤之飞尚不得过，猿猱欲度愁攀援”，最后不得不发出“锦城虽云乐，不如早还乡”的叹息。
下片前二句写初春晨景，仍贴合着“病起”的特殊景况，只写楼阁中所见所感，“初日半衔山，楼阁淡疏烟。”景象虽不阔大，但色调明丽，充满生机，清新可喜。这既是初春晨景的真实描绘，又符合作者独特的环境和心理感受。以下二句又由眼前景而说到游人郊苑寻芳，进而联想到“小桃杏应已争先”。“争先”即先于其他花卉而开放，此处只说推想，未有实见，还是紧扣“初春病起”的独特情景落笔，写得生动活泼，意趣盎然。这四句与上片前四句在写法上有所不同，上片前四句叙事兼写景，景是出以虚笔；下片四句写景兼叙事，景则有实有虚。这样不但避免了重复呆板，(...)
①文丞相：文天祥，字宋瑞，号文山，江西吉水人。宋末状元。元兵南下，率义军抗战，拜右丞相，封信国公。后被俘，解送大都。坚贞不屈，慷慨就义。②徒把干戈挽落晖：《淮南子·览冥训》载“鲁阳公与韩构难，战酣，日暮，以戈挥之，日为之反三舍。（舍在这里是‘星区’之意，三舍就是太阳往回跑了三个星区那么远[1]”此句即用该典，意谓宋室江山如夕阳西下，难逃覆亡的命运。文天祥欲力挽狂澜，虽无补于大势，却大显英雄气概。③南冠：本为春秋时期楚人所戴之冠名。后多用《左传》成九年所载楚人钟仪在晋为囚之典。以南冠代指囚徒。被风吹：喻元兵势大。④子房：张良，韩国人，家五世相韩。韩亡，张良谋报韩仇，结勇士刺杀秦始皇未成。后佐刘邦建汉，立大功，封留侯，而韩国终于未复。⑤诸葛：三国时诸葛亮，佐刘备建蜀汉，力图恢复汉室江山，而蜀最终为魏所灭。祚：皇位。祚移，喻改朝换代。⑥鼎湖龙去：《史记··封禅书》载，黄帝铸鼎荆山之下，鼎成，有龙来迎，黄帝乘龙升天而去。后人遂以鼎湖龙飞为典故，指皇帝死去。这一句即用该典，指宋端宗及帝昺已死。⑦华表鹤归：传说古代辽东人丁令威在灵虚山学道，后来道成化鹤飞回辽东，落在城门华表柱上，当时一个少年见到想举弓射之。鹤立即飞向天空徘徊，作诗：“有鸟有鸟丁令威，去家千年今始归。城郭如故人民非，何不学仙冢累累。”然后高飞而去。[2]  这里引用该典，意谓不见文天祥英魂来归。⑧新亭：《世说新语·言语》载，晋室南迁后“过江诸人，每至美日，辄相邀新亭，藉卉木饮宴。周侯中坐而叹曰：‘风景不殊，正自有山河之异！”皆相视而流泪。唯王丞相愀然变色曰：‘当共戮力王事，克复神州，何至(...)
这失望也为女主人公感觉到了，诗中由此跳出了一节绝妙的内心表白：“岂敢爱之？畏我父母。仲可怀也，父母之言，亦可畏也。”前一句反问问得蹊跷，正显出了女主人公的细心处，她唯恐“无折我树杞”的求告(...)
三、四两句是因果关系：由于周公东征，所以四国叛乱者惊惧恐慌。毛传释“皇”为匡，即四国乱政得到纠正，走上正道。亦通。政局有转机，全是周公的功劳，故这两句从国的角度美周公，亦是叙事中含抒情(...)
杜甫的《(...)
三、四两句是因果关系：由于周公东征，所以四国叛乱者惊惧恐慌。毛传释“皇”为匡，即四国乱政得到纠正，走上正道。亦通。政局有转机，全是周公的功劳，故这两句从国的角度美周公，亦是叙事中含抒情(...)

惜秋华（八日飞翼楼登高）拼音解读：

cǐ cí yī fǎn dāng shí cí tán yǐ āi qíng xiě chūn jǐng de fēng qì ，yǐ xiān míng de sè cǎi ，shēng dòng de xíng xiàng ，nǐ rén huà de shǒu fǎ huó líng huó xiàn dì miáo huì chūn sè de míng mèi 、měi hǎo hé chūn yì de rè nào ，yǐ “zì gē xié shǒu ”，“zuì xūn xūn 、shàng xún fāng jiǔ ”děng miáo huì le kuáng fàng de zì wǒ xíng xiàng ，cóng xíng xiàng dào gǎn qíng (...)
shǒu jù “guān shān kè zǐ lù ”，shì xiàng “èr xiōng ”shuō míng qián fāng lù tú yáo yuǎn 、shān luán dié zhàng 、shí fèn jiān xiǎn ，tí xǐng qīn rén yào duō jiā zhēn zhòng 。gǔ shí yóu zhǎng ān rù shǔ ，bì xū jīng guò qín lǐng tài bái shān 、qīng ní lǐng hé dà jiàn shān 、xiǎo jiàn shān zhī jiān de yī tiáo zhàn dào ——jiàn mén guān 。lǐ bái zài 《shǔ dào nán 》yī shī zhōng céng qīng xī miáo huì le shǔ dào de jiān nán ：“shǔ dào zhī nán nán yú shàng qīng tiān ”，suī rán jiàn gé yǒu “tiān tī shí zhàn xiàng gōu lián ”，què réng jiù shì “huáng hè zhī fēi shàng bú dé guò ，yuán náo yù dù chóu pān yuán ”，zuì hòu bú dé bú fā chū “jǐn chéng suī yún lè ，bú rú zǎo hái xiāng ”de tàn xī 。
xià piàn qián èr jù xiě chū chūn chén jǐng ，réng tiē hé zhe “bìng qǐ ”de tè shū jǐng kuàng ，zhī xiě lóu gé zhōng suǒ jiàn suǒ gǎn ，“chū rì bàn xián shān ，lóu gé dàn shū yān 。”jǐng xiàng suī bú kuò dà ，dàn sè diào míng lì ，chōng mǎn shēng jī ，qīng xīn kě xǐ 。zhè jì shì chū chūn chén jǐng de zhēn shí miáo huì ，yòu fú hé zuò zhě dú tè de huán jìng hé xīn lǐ gǎn shòu 。yǐ xià èr jù yòu yóu yǎn qián jǐng ér shuō dào yóu rén jiāo yuàn xún fāng ，jìn ér lián xiǎng dào “xiǎo táo xìng yīng yǐ zhēng xiān ”。“zhēng xiān ”jí xiān yú qí tā huā huì ér kāi fàng ，cǐ chù zhī shuō tuī xiǎng ，wèi yǒu shí jiàn ，hái shì jǐn kòu “chū chūn bìng qǐ ”de dú tè qíng jǐng luò bǐ ，xiě dé shēng dòng huó pō ，yì qù àng rán 。zhè sì jù yǔ shàng piàn qián sì jù zài xiě fǎ shàng yǒu suǒ bú tóng ，shàng piàn qián sì jù xù shì jiān xiě jǐng ，jǐng shì chū yǐ xū bǐ ；xià piàn sì jù xiě jǐng jiān xù shì ，jǐng zé yǒu shí yǒu xū 。zhè yàng bú dàn bì miǎn le zhòng fù dāi bǎn ，(...)
①wén chéng xiàng ：wén tiān xiáng ，zì sòng ruì ，hào wén shān ，jiāng xī jí shuǐ rén 。sòng mò zhuàng yuán 。yuán bīng nán xià ，lǜ yì jun1 kàng zhàn ，bài yòu chéng xiàng ，fēng xìn guó gōng 。hòu bèi fú ，jiě sòng dà dōu 。jiān zhēn bú qū ，kāng kǎi jiù yì 。②tú bǎ gàn gē wǎn luò huī ：《huái nán zǐ ·lǎn míng xùn 》zǎi “lǔ yáng gōng yǔ hán gòu nán ，zhàn hān ，rì mù ，yǐ gē huī zhī ，rì wéi zhī fǎn sān shě 。（shě zài zhè lǐ shì ‘xīng qū ’zhī yì ，sān shě jiù shì tài yáng wǎng huí pǎo le sān gè xīng qū nà me yuǎn [1]”cǐ jù jí yòng gāi diǎn ，yì wèi sòng shì jiāng shān rú xī yáng xī xià ，nán táo fù wáng de mìng yùn 。wén tiān xiáng yù lì wǎn kuáng lán ，suī wú bǔ yú dà shì ，què dà xiǎn yīng xióng qì gài 。③nán guàn ：běn wéi chūn qiū shí qī chǔ rén suǒ dài zhī guàn míng 。hòu duō yòng 《zuǒ chuán 》chéng jiǔ nián suǒ zǎi chǔ rén zhōng yí zài jìn wéi qiú zhī diǎn 。yǐ nán guàn dài zhǐ qiú tú 。bèi fēng chuī ：yù yuán bīng shì dà 。④zǐ fáng ：zhāng liáng ，hán guó rén ，jiā wǔ shì xiàng hán 。hán wáng ，zhāng liáng móu bào hán chóu ，jié yǒng shì cì shā qín shǐ huáng wèi chéng 。hòu zuǒ liú bāng jiàn hàn ，lì dà gōng ，fēng liú hóu ，ér hán guó zhōng yú wèi fù 。⑤zhū gě ：sān guó shí zhū gě liàng ，zuǒ liú bèi jiàn shǔ hàn ，lì tú huī fù hàn shì jiāng shān ，ér shǔ zuì zhōng wéi wèi suǒ miè 。zuò ：huáng wèi 。zuò yí ，yù gǎi cháo huàn dài 。⑥dǐng hú lóng qù ：《shǐ jì ··fēng chán shū 》zǎi ，huáng dì zhù dǐng jīng shān zhī xià ，dǐng chéng ，yǒu lóng lái yíng ，huáng dì chéng lóng shēng tiān ér qù 。hòu rén suí yǐ dǐng hú lóng fēi wéi diǎn gù ，zhǐ huáng dì sǐ qù 。zhè yī jù jí yòng gāi diǎn ，zhǐ sòng duān zōng jí dì bǐng yǐ sǐ 。⑦huá biǎo hè guī ：chuán shuō gǔ dài liáo dōng rén dīng lìng wēi zài líng xū shān xué dào ，hòu lái dào chéng huà hè fēi huí liáo dōng ，luò zài chéng mén huá biǎo zhù shàng ，dāng shí yī gè shǎo nián jiàn dào xiǎng jǔ gōng shè zhī 。hè lì jí fēi xiàng tiān kōng pái huái ，zuò shī ：“yǒu niǎo yǒu niǎo dīng lìng wēi ，qù jiā qiān nián jīn shǐ guī 。chéng guō rú gù rén mín fēi ，hé bú xué xiān zhǒng lèi lèi 。”rán hòu gāo fēi ér qù 。[2]  zhè lǐ yǐn yòng gāi diǎn ，yì wèi bú jiàn wén tiān xiáng yīng hún lái guī 。⑧xīn tíng ：《shì shuō xīn yǔ ·yán yǔ 》zǎi ，jìn shì nán qiān hòu “guò jiāng zhū rén ，měi zhì měi rì ，zhé xiàng yāo xīn tíng ，jiè huì mù yǐn yàn 。zhōu hóu zhōng zuò ér tàn yuē ：‘fēng jǐng bú shū ，zhèng zì yǒu shān hé zhī yì ！”jiē xiàng shì ér liú lèi 。wéi wáng chéng xiàng qiǎo rán biàn sè yuē ：‘dāng gòng lù lì wáng shì ，kè fù shén zhōu ，hé zhì (...)
zhè shī wàng yě wéi nǚ zhǔ rén gōng gǎn jiào dào le ，shī zhōng yóu cǐ tiào chū le yī jiē jué miào de nèi xīn biǎo bái ：“qǐ gǎn ài zhī ？wèi wǒ fù mǔ 。zhòng kě huái yě ，fù mǔ zhī yán ，yì kě wèi yě 。”qián yī jù fǎn wèn wèn dé qī qiāo ，zhèng xiǎn chū le nǚ zhǔ rén gōng de xì xīn chù ，tā wéi kǒng “wú shé wǒ shù qǐ ”de qiú gào (...)
sān 、sì liǎng jù shì yīn guǒ guān xì ：yóu yú zhōu gōng dōng zhēng ，suǒ yǐ sì guó pàn luàn zhě jīng jù kǒng huāng 。máo chuán shì “huáng ”wéi kuāng ，jí sì guó luàn zhèng dé dào jiū zhèng ，zǒu shàng zhèng dào 。yì tōng 。zhèng jú yǒu zhuǎn jī ，quán shì zhōu gōng de gōng láo ，gù zhè liǎng jù cóng guó de jiǎo dù měi zhōu gōng ，yì shì xù shì zhōng hán shū qíng (...)
dù fǔ de 《(...)
sān 、sì liǎng jù shì yīn guǒ guān xì ：yóu yú zhōu gōng dōng zhēng ，suǒ yǐ sì guó pàn luàn zhě jīng jù kǒng huāng 。máo chuán shì “huáng ”wéi kuāng ，jí sì guó luàn zhèng dé dào jiū zhèng ，zǒu shàng zhèng dào 。yì tōng 。zhèng jú yǒu zhuǎn jī ，quán shì zhōu gōng de gōng láo ，gù zhè liǎng jù cóng guó de jiǎo dù měi zhōu gōng ，yì shì xù shì zhōng hán shū qíng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

三、四两句是因果关系：由于周公东征，所以四国叛乱者惊惧恐慌。毛传释“皇”为匡，即四国乱政得到纠正，走上正道。亦通。政局有转机，全是周公的功劳，故这两句从国的角度美周公，亦是叙事中含抒情(...)
一个诗人的性格是复杂的，一个始终刚强不屈、矢志不渝的烈士，也难免间或惆怅抑郁。这种抑郁惆怅与其雄奇悲壮并不矛盾。唯其抑郁惆怅得苦不堪言，才有更强烈的情怀的喷发。诗中一开头就道“世味薄似(...)
词锋至此陡然一转。“翠冷红衰”，一派衰落凋残的景象。“西池”在吴文英关于苏州情事的词中多次出现，当为词人寓所阊门外西园之内的(...)

相关赏析

今日赴佳期去。对着月色，照着水影，是一表好人物。那姐姐也有眼色。
练巾藜杖白云间。有兴即跻攀。追思往昔如梦，华毂也曾丹。
难道这里就没有山歌和村笛吗？只是那音调嘶哑粗涩实在难听。(...)
可如今，他们的皇冠都散为烟尘，他们的金玉宝座都变为冷灰(...)
王大户相邀请，(...)

作者介绍

蒋镛 蒋镛，字怿弇，湖北黄梅人。清嘉庆七年（1802）进士，道光元年（1821）借补澎湖通判。慈惠爱民，颇有政声，道光十一年（1831）再任。辑有《澎湖续编》。